Heeeeerlijk uitgerust worden we pas tegen elven wakker. Bij Starbucks aan de overkant drinken we koffie, eten croissants en besluiten we wat we de rest van de dag gaan doen. Ik vind het zonde in Mexico Stad te zijn en dan niet naar het Frida Kahlo Museum te gaan, in haar geboortehuis, zeker niet nadat we in San Francisco zoveel van haar schilderijen zagen. Dus stappen we in een taxi en na een rit van drie kwartier staan we voor een blauw met rood geschilderd huis dat er opvallend gesloten uitziet. Helaas, op zondag zijn de musea gratis en op maandag zijn ze dicht. Dat is toch wel even slikken.
We laten ons op de terugweg afzetten bij een markt waar allerhande leuke spulletjes verkocht worden. Nina wil het weer allemaal zien en ook nog van alles kopen. Zo besluitvaardig als ze over het algemeen is, zo ongelofelijk kan ze trutten als het gaat om het uitgeven van een paar pesos. Het duurt dan ook even voordat een tas, een poes en nog wat dingetjes zijn gekocht. (€1 = 6,5 Pesos). We zijn wat loom en landerig van het uitslapen en het rondhangen op de markt en besluiten tot een flinke wandeling om de sfeer van de stad wat beter te proeven. Er zijn grote verschillen tussen de verschillende straten. Op het ene moment loop je over een trottoir dat vrijwel geheel in beslag wordt genomen door koopwaar: onderbroeken, CD’s en DVD’s, taco’s en ander voedsel, kammetjes, prullen. Daar tussen bedelaars, muzikanten en vuiligheid. Dan sla je een hoek om en loop je een hypermodern airconditioned winkelcentrum in, waar de Kalvertoren echt niks bij is. We lopen door naar het “Plaza de la Constitucion”, het grote plein waar ook ons hotel aan ligt. In het zonlicht valt op hoe grauw en rommelig het daar eigenlijk is. Het ziet er allesbehalve fris uit. Wel zijn er veel mensen, die allemaal niks doen en maar een beetje rondhangen. Opvallend is ook de totale afwezigheid van schreeuwerige reclame. Alleen goudkleurig metaal lijkt toegestaan als uithangbord en dat is dus ook het geval bij Starbucks en McDonalds. We bezoeken de immens grote kathedraal op het plein en lopen nog wat rond. Er wordt op diverse plekken voor uiteenlopende zaken gedemonstreerd, onder andere voor de vrijlating van mensen die zonder enige vorm van proces zijn opgepakt en opgesloten. In een hoek van het plein staan zes trucks met gewapende soldaten die een oogje in het zeil houden. De democratie wordt in Mexico angstvallig bewaakt.
