Nina is razend enthousiast over Mexico en op haar aandringen hebben we ons verblijf hier verlengd tot drie dagen. Ze heeft ons reisgidsje gespeld en ik laat me vandaag verrassen. Het Art Deco hotel waar we verblijven ligt midden in het historische centrum van de stad aan het Plaza de la Constitucion, het centrale plein. De enorme centrale hal van het hotel, dat gebouwd is rond 1910, heeft een dak geheel van glas in lood, een oude lift in een ijzeren kooi en twee volières met kanaries. Van het feest van vannacht is niks meer te zien.
Vanmorgen is ons doel het Nationaal Antropologies Museum, dat in een groot park ligt. Onderweg in de taxi valt me op hoe enorm deze stad is, wat op de plattegrond best te lopen lijkt, duurt een half uur met de taxi. Maar de boulevards zijn breed en er zijn zoveel bomen dat het soms lijkt of je door een bos rijdt. Het museum biedt inzicht in de vele volkeren en culturen die in Mexico hebben geleefd en nog steeds leven. Voor mij zat er weinig verschil tussen Inca’s, Maya’s en Azteken, maar dwalend door de zalen wordt me duidelijk wat een rijke cultuur dit land heeft. Toen de Batavieren in de lage landen nog in berenvellen rondliepen, werden hier al duizenden jaren prachtige tempels gebouwd. Culturen wisselden elkaar af totdat in de 16e eeuw de Azteken uiteindelijk door de Spanjaarden een kopje kleiner werden gemaakt. Onze aandacht gaat vooral uit naar de Teothuacán cultuur, want niet ver van Mexico Stad gaan we morgen de overblijfselen van een stad van dat volk bezoeken. We blijven langer dan gepland in het museum en vooral Nina geniet volop: Het zijn vooral oude culturen waarin ze geïnteresseerd is.
We eten wat en gaan daarna met een taxi naar de Bazar de Sábado, een gezellige zaterdagmarkt in een heel andere buurt. Taxi’s zijn een verhaal apart in Mexico, er gewoon ééntje aanhouden wordt sterk afgeraden: je wordt genaaid of beroofd. Dus je moet op zoek naar een “safe taxi”, die belt het hotel voor je en staan op speciale standplaatsen (ook moet je ’s avonds niet alleen over straat en geld halen uit de muur kun je beter ook niet doen). De Bazar is gevestigd in en rondom een oud stadspaleis en biedt allerhande handwerk en kunst van Mexicaanse artiesten. Opvallend is de aanwezigheid alom van Frida Kahlo. Haar karakteristieke hoofd en haar schilderijen sieren tal van souvenirs. Op het Plaza San Jacinto, dat is geplaveid met hobbelsteentjes, drinken we een biertje (Dos Esquis) en eten enchillada’s, die smaken hier veel beter dan bij Rosa’s Cantina. Een boekenwinkel annex restaurant is Marjolijns volgende doel en terwijl zij de winkel inspecteert en een langdurig gesprek aanknoopt (hoe flikt ze dat toch steeds?) met een Mexicaan die graag in Amsterdam zou willen studeren, neem ik nog maar een biertje. Een Corona dit keer, die in Mexico steevast zonder citroentje wordt geserveerd. Terug in het hotel zijn in de hal de tafels alweer gedekt en staat de (nieuwe) band te repeteren. Het zal toch niet waar zijn....... Dat is het dus wel, we zijn nog niet op de kamer of daar klinkt: “Daar komt de bruid...”
